مایکوتوکسین‌ها، انواعی از متابولیت‌های ثانویه قارچی هستند که در محصولات کشاورزی و نهاده‌های دامی وجود دارند. تا به امروز، بیش از 400 نوع مایکوتوکسین مختلف شناسایی شده است.

قارچ‌های تولیدکننده مایکوتوکسین به دو دسته قارچ‌های مزرعه‌ای و قارچ‌های انباری تقسیم می‌شوند. قارچ‌های مزرعه‌ای مانند فوزاریوم، مایکوتوکسین‌های خود را در زمان رشد گیاهان زنده در مزرعه تولید می‌کنند. از طرفی، قارچ‌های انباری مانند آسپرژیلوس و پنی‌سیلیوم، مایکوتوکسین‌ها را بر روی محصولات کشاورزی در انبارها تولید می‌کنند. عواملی مانند رطوبت، دما، تاریکی و مدت زمان نگهداری محصولات نقش مهمی در رشد قارچ‌ها و تولید مایکوتوکسین‌ها توسط آن‌ها دارند.

مایکوتوکسین‌ها به هر روشی به زنجیره غذایی انسان و دام وارد می‌شوند و آسیب‌های خود را ایجاد می‌کنند. بنابراین، تنها راه مقابله با مایکوتوکسین‌ها، حذف آن‌ها از زنجیره غذایی انسان و دام است. یکی از روش‌های موثر برای حذف آن‌ها، جلوگیری از جذب آن‌ها در دستگاه گوارش است زیرا حذف آن‌ها از مواد غذایی، به ویژه در دام‌ها، تقریباً غیرممکن است.

مایکوتوکسین بایندرها دقیقاً به همین منظور طراحی شده‌اند؛ جلوگیری از جذب مایکوتوکسین‌ها در دستگاه گوارش. مایکوتوکسین بایندرها شامل انواعی از مواد معدنی و آلی هستند که توانایی جذب گسترده‌ای از مایکوتوکسین‌ها را دارند. برای عملکرد بهینه، مایکوتوکسین بایندرها باید دارای ویژگی‌های زیر باشند:

• عدم هضم و جذب در دستگاه گوارش

• توانایی جذب و نگهداری مایکوتوکسین‌ها تا دفع مدفوع

• عدم تأثیر pH دستگاه گوارش بر جذب و نگهداری مایکوتوکسین‌ها

• سرعت جذب بالاتر مایکوتوکسین بایندر نسبت به دستگاه گوارش

• پخش‌پذیری و ریزذراتی بودن بایندر در مواد خوراکی

با توجه به این ویژگی‌ها، هیچ ماده‌ای نمی‌تواند تمام این وظایف را به تنهایی انجام دهد. بنابراین، بیشتر مایکوتوکسین بایندرها ترکیبی از اجزا مختلف هستند تا مایکوتوکسین‌های گوناگون را با راندمان و سرعت قابل قبولی جذب کنند و از راه واجذب مجدد آن‌ها جلوگیری کنند. بنابراین، کیفیت مایکوتوکسین بایندرها به میزان هوشمندی انتخاب اجزا و ترکیب آن‌ها وابسته است.

MaxiSorp، نوعی مایکوتوکسین بایندر وسیع الطیف است که توانایی جذب گسترده‌ای از انواع مختلف مایکوتوکسین‌ها را دارد. این بایندر از چهار جزء تشکیل شده است:

1. جزء بر پایه کلی: شامل بنتونیت لایه‌ای فرآوری شده، زئولیت اصلاح شده و خاک دیاتومه فرآوری شده و مونتموریلونیت است. این اجزا دارای ساختار لایه‌ای با فضاهای میان لایه‌ای مشخص هستند و قادرند مایکوتوکسین‌ها را درون لایه‌های خود به دام انداخته و از آزاد شدن آن‌ها تا دفع مدفوع جلوگیری کنند.

2. زغال فعال اصلاح شده: سطح ذرات زغال فعال اصلاح شده دارای خواص جذب مایکوتوکسین‌های قطبی و غیرقطبی است و در عین حال از جذب مواد مغذی کم‌نیاز جلوگیری می‌کند.

3. دیواره مخمر: شامل بیوپلیمرها و بیوالیگومرهایی مانند بتا گلوکان‌ها، مانان‌ها و مانوپروتئین‌ها است که توانایی جذب برگشت‌ناپذیر مایکوتوکسین‌ها را دارند.

4. اسید ارگانیک: استفاده از نوعی خاص از اسید ارگانیک، که به عنوان موثرترین جاذب مایکوتوکسین‌ها شناخته می‌شود، ویژگی تمایز MaxiSorp را به ارمغان می‌آورد. این نوع اسید ارگانیک علاوه بر جذب مایکوتوکسین‌ها، از کبد در برابر اثرات مخرب مایکوتوکسین‌ها محافظت می‌کند و بهبود ایمنی هومورال را تسهیل می‌کند.

همه چهار جزء MaxiSorp در محدوده pH 2 تا 9 پایداری زیادی دارند و در دستگاه گوارش غیرقابل هضم و جذب هستند. بنابراین، پس از جذب مایکوتوکسین‌ها، آن‌ها را همراه با مدفوع دفع می‌کنند.